دانلود کتاب صوتی عشق هرگز کافی نیست

کتاب عشق هرگز کافی نیست نوشتهٔ آرون‌ ت‍ی‌ب‍ک‌ و ترجمهٔ مهدی قراچه‌داغی است و انتشارات ذهن آویز آن را منتشر کرده است. این کتاب شیوه‌های نو برای حل مشکلات زناشویی و خانوادگی براساس شناخت‌درمانی ارائه می‌دهد.

درباره کتاب عشق هرگز کافی نیست

عشق هرگز کافی نیست نوشتهٔ پروفسور آرون تی‌بک (-۱۹۲۱)، شیوه‌هایی نو برای حل مشکلات زناشویی و خانوادگی براساس شناخت‌درمانی معرفی می‌کند. این کتاب به سبب نگاه کاربردی و مسئله‌محوری که دارد با استقبال بسیاری روبه‌رو شده است و برگردان فارسی آن بیش از ۳۰ بار تجدید چاپ شده است.

پروفسور تی‌بک پایه‌گذار و مبتکر مکتبی است که انقلابی در درمان بیماری‌های روانی پدید آورده و چشم‌اندازی روشن و امیدبخش ترسیم کرده‌ است. «شناخت‌درمانی» که در آغاز با طرح اصول کلی آن مطرح شد، به سرعت مورد استقبال روان‌شناسان و روان درمان‌گران قرار گرفت و تکنیک‌های آن به طور گسترده، در زمینه‌های مختلف ازجمله رفع اختلافات خانوادگی و تقویت روحیه و بهبود روابط انسانی کاربرد یافت.

آیا به‌راستی مشکلات زناشویی غیرقابل حل است و آن‌چنان که گاه اینجا و آنجا گفته و شنیده می‌شود تنها دو راه وجود دارد: طلاق یا تحمل و خودکشی تدریجی؟! ریشهٔ مشکلات زناشویی در کجاست و چگونه می‌توان به حل و رفع آن پرداخت؟

کتاب عشق هرگز کافی نیست پاسخی است به این پرسش‌ها، پاسخی که جوهرهٔ آن را به‌سادگی می‌توان در یک کلام خلاصه کرد: تفاهم!

درباره آرون‌ ت‍ی‌ب‍ک‌

آرون تمکین بک ۱۸ ژوئیه ۱۹۲۱ به دنیا آمد و ۱ نوامبر ۲۰۲۱ درگذشت. او یک روان‌پزشک آمریکایی و پروفسور بازنشستهٔ گروه روان‌پزشکی در دانشگاه پنسیلوانیا بود. بسیاری از مردم وی را برای شناخت‌درمانی می‌شناسند. تئوری وی به‌طور گسترده برای درمان بیماری اختلال افسردگی اساسی به کار برده می‌شود. بک هم‎چنین یک تست روان‌شناسی را طراحی کرده‎ است که در آن فرد آزمایش‌شونده، پرسشنامه‎‌ای را پر کرده و نتیجهٔ آن را می‌‎تواند بدون نیاز به کمک پرسشگر مورد بررسی قرار دهد.

آزمون تصور از خود بک (BSCT) پرسشنامه افسردگی بک (BDI) و پرسشنامه اضطراب بک (BAI) از جمله پرسش‌نامه‌هایی است که اعتبار و روایی بالایی دارند.

بخشی از کتاب عشق هرگز کافی نیست

«کارن، طراح داخلی ساختمان، تعریف می‌کرد که یکی از روزها شاد و سرحال به منزل رفته تا خبر خوش دست اولی را با شوهرش، تد، در میان بگذارد. قراردادی برای تزئین دفاتر یک مؤسسه بزرگ حقوقی امضاء کرده بود. اما وقتی این موفقیت غیرمنتظره را با شوهرش درمیان می‌گذارد، با برخورد سرد او روبرو می‌شود. کارن پیش خودش می‌گوید: «به فکر من نیست، من برایش مهم نیستم؛ او تنها به کار خودش فکر می‌کند و بس.»

با این طرز تلقی هیجانش فرو می‌نشیند، به اتاق خود می‌رود و در را می‌بندد. در همین لحظه، تد که برحسب تصادف همان روز با یک ناکامی بزرگ شغلی روبرو شده بود با خود می‌گفت: «کارن اصلا به فکر من نیست، تنها به کار خودش فکر می‌کند.»

ماجرایی که تعریف کردم، اتفاقی است که نمونه آن را در بسیاری از خانواده‌ها مشاهده می‌کنیم. وقتی توقع زیاد زن و شوهر به مانعی برخورد می‌کند، بی‌تأمل همسر خود را مقصر معرفی می‌کنند و به زندگی مشترکشان عیب و ایراد می‌گیرند و به اتکای ذهن‌خوانی تعیین تقصیر می‌کنند: «معلوم می‌شود که زن اصیلی نیست.» و یا «این رفتار شوهرم نشان می‌دهد که چقدر از من متنفر است.»

با این طرز تلقی، زن یا شوهری که احساساتش جریحه‌دار شده، یا همسرش را آماج تهاجم قرار می‌دهد و یا از او فاصله می‌گیرد. در این موقعیت همسر مورد تهاجم که خود را مستوجب مجازات نمی‌داند، در مقام تلافی، حمله را با حمله متقابل جواب می‌دهد و یا او هم به سهم خود از همسرش فاصله بیشتری می‌گیرد. درنتیجه دایره بسته‌ای از سلسله حملات تلافی و تلافی به مثل آغاز می‌شود که بر سایر زمینه‌های ارتباطی میان زن و شوهر تأثیر نامساعد می‌گذارد.